چند سال پیش اطلاعیه درس اخلاق یکی از علما منتشر شد. بعدها شنیدم آن عالم ربانی با دیدن اطلاعیه که برنامه درس اخلاق وی را اعلام می کرد بدحال شده بود؛ من چه کسی هستم که درس اخلاق بدهم... . اگر اشتباه نکنم مرحوم انصاری شیرازی بودند که خداوند شاد کند روح آن اسطوره تقوا و تواضع را.

اهل علم، در گذشته دقت بیشتری روی عناوین بزرگان داشتند. ثقة الاسلام، حجة الاسلام، علامه و... به سادگی خرج نمی شد و به هرکسی اطلاق نمی شد. به عنوان مثال، صاحب کتاب الکافی یعنی یکی از معتبرترین منابع حدیث شیعه را ثقة الاسلام می نامیدند ولی امروز به طلبه های جوان هم ثقة الاسلام اطلاق می شود. تنزل تدریجی ارزش این عناوین در سال های اخیر نموده بیشتری پیدا کرد و بجایی رسید که شائبه ارزش گذاری های سیاسی داشت. بعضا به صرف تصدی امامت جمعه از حجت الاسلام به آیت الله ارتقاء پیدا کردند و برخی علما هم علامه شدند. در آخرین ارتقائات هم شاهد ارتقاء نوه حضرت امام(ره) به علامه بودیم!

سخن امثال بنده حقیر در مراتب فضل و کمال بزرگان گزاف است و همچین اجازه ای به خود نمی دهم. ولی از اهل علم خاضعانه تقاضا دارم در بکارگیری این الفاظ دقت بیشتری به خرج دهند. زیبنده روحانیت معزز نیست این الفاظ مقدس خرج جبهه گیری های سیاسی شوند. در این میان عجیب بود که آقای هاشمی، با هر توجیهی هم که باشد به این قافله بپیوندد. خداوند عاقبت ما را ختم به خیر فرماید...