ادعای دلسوزی برای مردم حرفیست که در قوطی هر عطاری پیدا می شود. از نانوایی که درد مردم در دلش قلمبه شده و چانه نان را کمتر می گیرد تا شکم مردمی که در خانه اش زندگی می کنند را پر کند تا وزیر و وکیلی که بار سنگینی مسئولیت قولنجشان را بدجوری شکسته که نخاعشان عن قریب است از دهانشان بیرون بزند! این وسط آن کس که سر و صدایش بیشتر از همه به گوش می رسد اهالی رسانه اند. چه آنکه در رسانه ملی به عشق مردم، عرق می ریزد و چه آن کس که از نان شب زن و بچه اش زده و شب و روز در دفتر روزنامه دود چراغ می خورد که حرف حق را بخاطر مردم عربده بکشد.

در میان این همه عشق و دلسوزی و حق طلبی و مردانگی و صداقت و نیت خالص، خوب است کمی هم وجدان داشته باشیم!! آنکس که پی حرف حق باشد، آن را بگوید حتی اگر خوشایندش نباشد و آنکس که پی لقمه نانیست کمی وجدان می تواند آرام بخشی برای حلقومش باشد که کمتر حرف بزند.

مطلبی که باعث شده کمی دلپیچه بگیرم و این ایام امتحانی بیایم سر شما را درد بیاورم انعکاس خبر نهم دی در برخی روزنامه های اینوری ست!

رسانه محترم! من نمی دانم چپ یا راست بودنت را نسبت به مدار گرینویچ می سنجند یا با شاقول بنایی. ولی هرجا که هستی، مدعی بد بودن آن طرفی ها هستی. هم من می دانم و هم شما که در گذشته دروغ های بسیار شنیدیم و موج سواری های بسیار دیدیم. ولی هر اتفاقی که افتاده باشد بالاخره مردم در نهم دی تظاهرات میلیونی داشتند. حالا شما بیا و بگو این تظاهرات در دفاع از شخص خاص نبوده، در دفاع از نظام نبوده و بگو به عشق امام حسین علیه السلام بوده، خب بگو... چرا الان سرت را در لاکت فرو کردی؟ مگر نمی گویی مردم برای صیانت از حرمت سیدالشهدا علیه السلام بیرون آمدند. چرا با تحلیل خودت واقعه را روایت نمی کنی؟ در اینجا سکوتت به چه معناست؟ ما که می دانیم در چند سال پیش در مقابل چه خیانت های بسیاری سکوت کردند، در مقابل چه ظلم هایی سکوت کردند، چه بسیار حقیقت ها که مکتوم ماند... تو چرا با سکوتت جار می زنی که از همان قماشی؟ یعنی نهم دی 88 هیچ ارزش خبری نداشت که آن را انعکاس دهی؟

اگر می گویی وقایع 88 آنطور که روایت می شود نبوده، ولی نمی توانی منکر شوی که چندماه کشور در تلاطم بود. اگر آنها می گویند سران فتنه دو نفر بودند و تو می گویی  کسان دیگری مقصر بودند باز هم نمی توانی انکار کنی که کشور ضربه خورد. همه در باعث و بانی  فتنه اختلاف دارید نه در آشوبی که به وجود آمد. خب چه شد که اوضاع آرام گرفت؟ همان اوضاع افتضاحی که می گویی دولت وقت باعثش بود چطور آرام شد؟ اگر با هرج و مرج در کشور موافق نیستی پس دست هرکس که آشوب را آرام کرده باید ببوسی. فتنه 88 را هر طور که تحلیل کنی، باعثش را هر کس که معرفی کنی، علت خروج مردم را هر گونه که تبیین کنی... حضور مردم، درمان درد 88 شد؛ نه چپ و نه راست. چرا این حضور مردم را تقدیر نمی کنی؟ گیرم برخی خواستند برای اثبات خودشان و برای تخریب دیگران نهم دی را پررنگ کنند! این نقاشی زیبای مردمی همه اش رنگ است و اگر کسی خواست مصادره اش کند حنای خودش بی رنگ می شود. گیرم عده ای چند روزی بوقی گیرشان آمد و جار و جنجالی به راه انداختند، تو چرا حق را جار نزدی؟

فرق تو و آن ها چیست؟