خانه ای را فرض کنید که در سه سال ساخته شده است. سال اول، صاحب‌خانه که در وضعیت سخت اقتصادی قرار دارد متحمل ساخت پی و اسکلت ساختمان شده و در سال دوم دوست او که در شرایط نسبتا بهتری قرار دارد اقدام به دیوارچینی و سفت کاری و... می‌کند. سال سوم، غریبه‌ای از راه می‌رسد و کارهای نهایی خانه را در زمان وفور نعمت انجام می‌دهد. غریبه که اتفاقا صدای بلندی هم دارد جار و جنجال راه می‌اندازد که گذشتگان هیچ نکردند و هرچه شده من کردم!

شده حکایت خودمان. دولت آقای هاشمی، کشور جنگ زده‌ای را تحویل گرفت که زیرساخت‌هایش از بین رفته بود. کشوری که در دنیا تک و تنها بود و جنگ ضعیفش کرده بود. همت و درایت ویژه‌ای می‌طلبید که کارهای بزرگی در انجام شود و آرزوهای بزرگ مردان بزرگ را برآورده سازد: «من فراموش نمی‌کنم، روزهای بعد از جنگ در آن جلسه‌ای که به دستور امام تشکیل شد، چند نفری برای طرح خطوط اصلی بازسازی کشور نشستیم؛ به نظر خودمان آرزوهای بزرگی را در آن نوشته‌ها آوردیم، بحث کردیم و تصور نمودیم، که ان‌شاءاللَّه در طول چندین سال انجام گیرد. آنچه در این هشت سال ریاست جمهوری شما اتفاق افتاده، از آنچه که آن روز ما آرزو داشتیم، بیشتر است و حقیقتاً کشور بازسازی شد.»

سرمایه‌ گزاری‌های بزرگی در صنایع نفت، سدسازی و هسته‌ای را می‌توان برای این پیروزی مثال زد. پروژه‌های ملی که در دولت آقای خاتمی هم ادامه پیدا کردند و در دهه هشتاد، شیرینی آن‌ها را چشیدیم.

ساخت این قبیل پروژه‌ها کار یک سال و دوسال نیست و زمان آن را باید به دهه محاسبه کرد. به عنوان مثال، مرکز هسته‌ای شهید علی‌محمدی (فردو) که گفته می‌شود در میان کوه‌های نزدیک قم و در عمق 80 متری زمین قرار دارد و نمی‌توان این تاسیسات را حتی با بمب‌های قدرتمند سنگرشکن هدف قرار داد مسلما زمانی طولانی برای ساخت نیاز داشته است. و یا تأسیسات عظیم پارس جنوبی را تصور کنید که منبع درآمد بزرگی برای کشور محسوب شده و چندین فاز آن تا پایان دولت هشتم بهره‌برداری شد.

بعد از تمام فراز و فرودهای بازسازی کشور در دولت‌های گذشته، احمدی نژاد به قدرت رسید! یعنی در شرایطی که زیرساخت‌های هسته‌ای ساخته شده و از بُعد علمی، ایران توان غنی سازی پیدا کرده است. در شرایطی که زیر ساخت‌های حیاتی کشور، مثل تأسیسات نفتی و صنعت سدسازی ایران ثمر داده و در شرایط سوددهی قرار دارد. دولت نهم در این شرایط نسبتا خوب، به دنبال اجرای طرح‌های بزرگی در کشور بود و تلاش‌هایی هم انجام داد. شاید بزرگ‌ترین طرحی که دولت گذشته به دنبال اجرای آن بود و خیلی به چشم برخی از مردم، و مخصوصا هما (هوادارن محمود احمدی نژاد!) آمد را بتوان مسکن مهر و پرداخت یارانه نقدی معرفی کرد.

برای سنجش عیار این طرح‌ها شاید نیاز به دقت بسیار بالایی نباشد و شاید بتوان با توضیح چند خطی به عیار هر کدام واقف شد. ابتدا ببینیم طرح‌هایی که در این نوشتار مختصر بیان شده‌اند چه ارزشی برای کشور دارند:

صنعت نفت

متأسفانه نفت، منبع اصلی درآمد این کشور بوده و هست. این‌که تلاش کنیم کشور را بدون درآمدهای نفتی به پیش ببریم خوب است ولی به هر حال تا کنون درآمدهای نفتی‌ست که چرخ این کشور را به حرکت درآورده. پس می‌توان گفت اگر دولت‌های آقایان هاشمی و خاتمی به صنعت نفت بی توجهی می‌کردند الان چه حال و روزی اسفباری داشتیم! حال، مشتاقم هما بگوید محمود احمدی نژاد چقدر در صنعت نفت سرمایه گذاری کرده است و آیا این درست است که ایشان سود صد در صدی از فروش نفت، (آن هم به بالاترین قیمت بعد از انقلاب) به دست می‌آورد و در دوران هشت ساله‌اش هیچ پیشرفتی در صنعت نفت نداشته؟ و اگر این مطلب صحیح نیست، درست آن را بیان کنید و با سرمایه‌گذاری دو دولت قبل مقایسه کنید تا ما هم متوجه شویم.

انرژی هسته‌ای

سرمایه‌گذاری عظیمی قبل از دولت نهم در این امر شده و نتایج آن را همگان می‌دانند. آنچه در دوران محمود احمدی نژاد اتفاق افتاد، ثمردهی تحقیقات هسته‌ای بود. یعنی دانشمندان هسته‌ای ما در بستری که در گذشته فراهم شده بود (چه از لحاظ علمی و چه فنی و چه عمرانی) و در این میان آقای رئیس جمهور در مقام مجری تلویزیونی، پیروزی‌های هسته‌ای را اعلام می‌کرد. ثمرات انرژی هسته‌ای هنوز کاملا روشن نیست ولی در آینده‌ای نزدیک قرار است جایگزین سوخت‌های فسیلی شود و آینده است که ارزش این سرمایه‌گذاری را روشن می‌کند. فرض کنید انرژی هسته‌ای در دولت‌های گذشته مغفول می‌ماند و تبعات آینده آن را حدس بزنید. هرچند برخی کارشناسان منتقد انرژی هسته‌ای هستند که قابل تأمل است.

سدسازی

تصور کنید در دولت‌های گذشته به سدسازی اهمیت نمی‌داند و در این شرایط خشک‌سالی سد نداشتیم و خودتان عاقبت وحشتناک آن را حدس بزنید. هرچند برخی کارشناسان منتقد سدسازی هستند که قابل تأمل است. بی مناسبت نیست که در خصوص کم‌آبی اخیر از حفر بدون حساب و کتاب چاه‌های عمیق و نابود شدن ذخایر آب زیرزمینی در چند سال اخیر هم سخن گفت ولی این مسأله توجه ویژه‌ای می‌طلبد و امیدوارم اهل فن آن را تبیین کنند تا خدمات دولت‌های مختلف کاملا روشن شود.

پرداخت یارانه نقدی

فرض می‌کنیم پرداخت یارانه نقدی سنت حسنه‌ای بود که در این کشور پایه‌گذاری شد و فرض می‌کنیم موجب تورم نشد و در حال حاضر چند برابر همان یارانه نقدی را بابت تورم پرداخت نمی‌کنیم. با این فرضیات، پرداخت یارانه نقدی به قشر کم درآمد جامعه کمک خوبی بود و اگر یارانه نقدی پرداخت نمی‌شد بخشی از جامعه، زندگی مشقت باری داشتند.

مسکن مهر

فرض می‌کنیم مسکن مهر موجب تورم نشد و در مقابل خانه‌دار شدن بخشی از مردم همه جامعه متضرر نشدند. بنابر این فرض می‌توانیم بگوییم مسکن مهر بخشی از مستأجران را خانه دار کرد و برخی هموطنانمان که در خانه‌های فرسوده زندگی می‌کردند را آپارتمان نشین کرد. در صورتی که طرح مسکن مهر اجرا نشده بود آن عده که اکنون ساکن مسکن مهر هستند، مستأجر  بودند!

اکنون پنج طرح فوق را خلاصه می‌کنم:

صنعت نفت: منبع اصلی درآمد کشور که در نبودش کشور فقیری داشتیم.

انرژی هسته‌ای (در حوزه انرژی): یکی از اصلی‌ترین جایگزین‌های سوخت فسیلی که در نبودش آینده بدی داشتیم.

سدسازی: کنترل مایه حیات و زندگی مردم ایران که عواقب نبودنش نیاز به توضیح ندارد.

یارانه نقدی: تأمین زندگی بخشی از مردم که در نبودش، زندگی بخشی از مردم سخت می‌شد.

مسکن مهر: تأمین مسکن بخشی از مردم که در نبودش بخشی از مردم مستأجر می‌ماندند.

*سنجش عیار موارد فوق را به خواننده واگذار می‌کنم*

اما دو نکته:

نکته اول: به نظر می‌رسد تمام همت دولت‌های نهم و دهم اجرای طرح‌هایی بود که به چشم مردم بیاید نه طرح‌هایی که حیات کشور را تضمین کند؛ بر خلاف طرح‌های گذشته.

نکته دوم در خصوص مسکن مهر: با توجه به اینکه هما خیلی به مسکن مهر افتخار می‌کنند سوالاتی از آن‌ها دارم. بنده ساکن شهر قم هستم و سوالم به این شهر مربوط می‌شود و از مسکن مهر شهرهای دیگر بی‌اطلاعم. ارقام ذیل هم با تکیه بر حافظه‌ام بیان شده‌اند و شاید اشتباه باشند:

در سال 84 حقوق یک کارمند حدود 250هزار تومان بود که با مبلغ 80 برابر آن (حدود بیست میلیون تومان) می‌توانست منزلی صدمتری دو طبقه در منطقه متوسط شهر قم تهیه کند. الان با حقوق حدود یک میلیون و دویست هزار تومانی، همان منزل قیمتی حدود 290برابر حقوقش را دارد و آقای کارمند با هشتاد برابر حقوق خود باید از شهر خارج شده و نه منزلی ویلایی بلکه آپارتمانی هشتاد متری در شهرک پردیسان تهیه کند.

جناب هما (هواداران محمود احمدی نژاد) پاسخ دهند که آقای احمدی نژاد با اجرای طرح مسکن مهر، دقیقا به کدام قشر جامعه کمک کرده است؟

جناب هما پاسخ دهند خدمات دولت‌های گذشته به نفع فرد فرد جامعه ایرانی بود یا طرح‌های دولت بهار؟

آیا دولت بهار خدماتی در سطح خدمات گذشتگان داشته است یا خیر، اگر جواب مثبت است دوتاشو بگید!