[94/1/15] نظر() / برچسب ها:
با انتشار بیانیه لوزان، همانطور که توقع می رفت سر و صدای ولایتنداران گرامی گوش فلک را کر کرد. جیغ و داد این عزیزان دلواپس با جزئیاتش بماند، آنچه به ذهنم رسید اینکه: گر تو بهتر می زنی بستان بزن!
شش سالی که مذاکرات دست کاندیدای منتخب این گروه عجیب و غریب بود دقیقا چطور گذشت جای تأمل دارد. به این منظور بخشی از بسته پیشنهادی ایران که در برخی رسانه ها متنشر شد را در ذیل می آورم که بفهمیم توانایی این گروه پر سر و صدا چقدر است و این مشک پر تالاپ و تولوپ چقدر کره دارد! (البته در صورتی که نقل رسانه ها صحیح باشد)
«1- محور سیاسی - امنیتی
1.1 - حفظ کرامت انسانها، احترام به فرهنگ ملت ها و تامین حقوق آنها
1.2 - تقویت ثبات و تحکیم صلح عادلانه، توسعه گستره مردم سالاری و پیشرفت دمکراسی و ارتقاء رفاه ملت ها در مناطقی که از بی ثباتی، نظامی گری، خشونت و تروریسم رنج می برند بر مبنای:
اول: احترام به حقوق ملت ها و منافع ملی کشورها
دوم: تحکیم حاکمیت ملی کشورها در چارچوب روش های مردم سالارانه
سوم: پرهیز از خشونت و نظامی گری
چهارم: مقابله ریشه ای با تروریسم »
اینکه این چرندیات چه ربطی با مذاکرات هسته ای دارد را نمی دانم ولی احساس می کنم آن زمان بنا نبوده مذاکرات به سرانجام برسد. یعنی به نظر می رسد بعد از ساخته شدن مراکز هسته ای و پیشرفت تکنولوژی هسته ای، نیاز به مقطع زمانی بلند مدتی داشتیم که تعداد زیادی سانتریفیوژ تولید کرده و از آن طرف حجم زیادی اورانیوم غنی کنیم تا با دست پر وارد مذاکره شویم و در نهایت بر روی نیاز اصلی کشور توافق کنیم. احتمالا برای این منظور، نظام تصمیم می گیرد گروهی را برای اتلاف وقت و کش دادن مذاکرات تعیین و اعزام کند. در گذشته تصور می کردم گروه مذکور خودشان از بازی خبر داشته و قرار است مذاکرات را کش بدهند. ولی در مناظرات انتخاباتی، وقتی "آقای مذاکره" به این و آن ان قلت می کرد و قیافه حق به جانب گرفته بود به این نتیجه رسیدم که خودش بی خبر بوده! یعنی ظاهرا نظام تصمیم گرفته بود افرادی را که توی باغ نبودند بفرستد با اشتون و ... تیله بازی کنن تا زمانی که با امکانات کافی، مذاکرات اصلی انجام شود. بعد از فراهم شدن این امکانات، نظام با خیالی آسوده از ظرفیت ایجاد شده توسط دولت آقای روحانی استقبال کرده مذاکرات را شروع کرد. البته این برداشت حقیر است و پشت پرده این بازی پیچیده سیاسی چه بوده و هست را مسئولین ارشد کشور می دانند.
در مورد بیانیه هم به صورت اجمالی به نظر می رسد تمام نیازهای هسته ای ایران مورد نظر قرار گرفته و طرف غربی چیزی را از ایران گرفته که ایران اصلا نداشته و به دنبال آن هم نبوده است. شاید اسب زین شده حاج حسین همین باشد و شاید حاج حسین دلش می خواسته ایران بمب هسته ای داشته باشد و الان نامید شده!
سر و صدای کیهانی مخالفان بیانیه سیاسی به نظر می رسد نه جهت دلسوزی. کافیست یک سوم این امتیازات در زمان آقای خدمتگظار به دست آمده بود که گوش فلک را کر کنند و پیروزی مستعضعفان بر مستکبران را جار بزنند وگرنه عقل سلیمی نیست که قبولاندن ایران هسته ای به دنیا را کم ارزش بپندارد.
البته هنوز تا توافق نهایی راه بسیار است که امیدوارم در ادامه جنگ هسته ای با مستکبران دست حق یار سربازان نظام باشد.
