کیهان نوشت:

«...اما نکته مهم دیگری در این بین وجود دارد که توهم قدرتمند بودن این غده سرطانی را تشدید بخشیده و آن این که، اگر داعش واقعا قدرتمند نیست، چطور به سرعت در همه جا منتشر شده و با وجود این همه عملیات نظامی علیه آنها، نابود نمی‌شوند؟ در پاسخ باید گفت، سردمداران داعش، برای اعضای خود نه تنها هیچ محدودیتی قائل نشده‌اند بلکه دست آنها را برای انجام هر اقدامی، تأکید می‌شود هر اقدامی آزاد گذاشته‌اند. به اعضای داعش اینگونه القا شده که شما می‌توانید زنا کنید، (حتی زنای محصنه) آدم بکشید، نماز نخوانید، پول بگیرید و هر غلط دیگری بکنید و در نهایت هم به بهشت بروید! آیا چنین امتیازات شیطانی برای جذب عده‌ای ساده لوح یا اراذل و اوباش یا حتی جنایتکاران و به طور کلی حیوان‌صفتان کافی نیست؟ آیا در این دنیای چند میلیارد نفری، چند میلیون ساده‌لوح و... وجود ندارد که چند صد هزار نفر آنها سهم داعش باشد؟!»

هرگونه فکر کردم که چطور این نوشته کیهان قابل توجیه باشد راه به جایی نبردم. در این دنیا با وجود چندین میلیارد انسان که به دسته‌های مختلفت تقسیم شده‌اند، هر روز اتفاقات خوب و بدی را شاهدیم. بناست با دید اسلامی برای هر اتفاقی تحلیلی داشته باشیم و برای اتفاقات بد، نسخه‌ای بپیچیم چراکه معتقد به دین جهانی هستیم. یعنی دین اسلام، بناست روزی به دستان ما و به رهبری حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف دین واحد و حاکم بر دنیا شود. ما مانند برخی، گوشه‌ای نخزیدیم که فقط برای ظهور حضرتش دعا کنیم بلکه به زعم خود در حال بیدار کردن انسان‌ها و آماده سازی مقدمات ظهور هستیم.

این‌که فکر کنیم ما انسانی هستیم که با عنایت الهی از عقل و منطق و استدلال بهره برده به حقیقت پی برده‌ایم و وظیفه داریم انسان‌ها را بیدار کنیم یا فکر کنیم ما گل سرسبد عالم هستی هستیم که بخاطر گل رویمان خدا ما را اینطور خوش ساخت(!) آفرید و صاف انداخت در ایران که مبادا گمراه شویم و آخر سر هم بی برو برگرد و بی‌حساب و کتاب وارد بهشتمان می‌کنند دو تفکر کاملا جدایند.

این قبیل نوشته‌جات کیهانی را هر طور زیر و رو می‌کنم جز تفکر نوع دوم چیز دیگری در نمی‌آید. تجزیه و تحلیل اقدامات گروهی که به جان کشورهای اسلامی افتاده و ظاهراً با کل دنیا سر جنگ دارد نیاز به فشار مضاعفی روی مغز دارد و خیلی نمی‌توان با نوشته‌جات خلق‌الساعه به کنه منویات آن‌ها پی برد.

اگر بنا باشد تحلیلی برای این گروه نوشته شود نیاز به دقت و بررسی بیشتر دارد که بفهمیم علمای وهابی یا هر کس دیگری که پشت این ماجراست، چگونه چنین انسان‌هایی تربیت کرده. آنکس که در میدان جنگ می‌جنگد، فرصت ندارد بداند کسی که روبرویش ایستاده چگونه فکر می‌کند؛ آن‌جا باید با اسلحه نشانه رفته و حریف را از میدان به‌در کند که اگر نکند خودش آسیب می‌بیند. ولی در میدان قلم داستان طور دیگریست. قرار نیست قلم را روی کاغذ گذاشته و طرف مقابل را با القابی کیهانی از جبهه انسانیت خارج کنیم و خلاص! قرار است فکر کنیم؛ قرار است بگوییم او کیست و چطور حاضر شده جان بر کف در بیابان‌های بی‌آب و علف الانبار که بسان جهنم روی زمین است به توهم ایجاد خلافت اسلامی با مسلمانان بجنگد. باید اول بفهمیم و بعد روشن‌گری کنیم که درد چیست و درمانش چیست. خوب است نویسنده محترم قبلا فکر می‌کرد آیا خودش می‌تواند با وعده زنا، آدم کشی، نماز نخواندن، پول گرفتن و هر غلط دیگری کسی را امیدوار به بهشت رفتن کند و به جان دیگران بیندازد؟ آیا می‌توانست خیل عظیم زن و مرد را از کشورهای مختلف، به میدان جنگ بکشاند؟ شخصی که از کشوری به کشور دیگر مهاجرت می‌کند، انواع و اقسام مواد منفجره را به خود  می‌بندد و برای هم‌سفره شدن با پیامبر به سنگر ارتش عراق حمله کرده و تکه تکه می‌شود، را نمی‌توان اراذل و اوباش و حیوان صفت نامید و زحمت حداقل فکر کردن را هم به خود نداد! بسیار ساده است که پشت کامیپوتر نشست و با قیافه حق به جانب همه مخالفین را گاو و گوسفند نامید ولی در این صورت فرق ما با همان داعشی‌های حیوان صفت چیست؟

با دیدن این قبیل تحلیل‌جات کیهانی، خط فکری مشهود است که چه در میان موجودات روی کره زمین و چه در میان جریانات سیاسی داخل ایران، فقط خودش و چند نفر اطرافیانش را جزء انسان فرض کرده و مابقی را حیوان می‌داند!!

http://kayhan.ir/fa/news/23156/تاکتیک-وحشت-یادداشت-روز