[93/6/27] نظر() / برچسب ها:
قدری در افکار خود غرق شدم و کمی در اطلاعات موجود تفحص کردم که دو فرضیه ایجاد شد!!
«سیاه و سفید نسبی‌ست»
«احکام برای همه یکسان نیست»
1- یعنی سیاه به معنای واقعی و سفید به معنای واقعی نداریم. سیاه و سفید دیدن به ذوق و سلیقه شما بستگی دارد. اگر سیاهی در دوستان خود دیدید سفید است و اگر سفیدی در مخالفین خود دیدید سیاه است!
2- اگر خطایی از دوست دیدید نیاز به موضع‌گیری نیست ولی اگر خطایی از مخالف دیدید برعکس.
می‌گید نه؟ اینم سند: روزنامه‌ها و پایگاه‌های اینترنتی موافق دولت نهم و دهم و مخالف دولت یازدهم!
اواخر عمر دولت دهم بود. زندگی مردم دستخوش نوسانات مختلفی شده بود. هر روز ماجرایی داشتیم، حواشی مختلف سیاسی، بداخلاقی‌ها، اقتصادی با آینده نا معلوم، ورشکستگی مکرر تولید کنندگان...
در این میان، برخی دلسوزان و برخی مغرضان از مسئولین گرفته تا مردم عادی زبان به گله باز کرده بودند. سایت‌های خبری، شبکه‌های اجتماعی، کوچه و بازار و... محلی شده بود برای گلایه از دولت وقت.
و اما در این میان صدایی دیگر شنیده می‌شد: «سیاه نمایی نکنید.» کافی بود حرفی علیه دولت مطرح شود، منصفانه باشد یا غیر منصفانه، منطقی یا غیر منطقی، راست یا دروغ ولی جواب می‌آمد سیاه نمایی نکنید که دولت خدمات بسیاری دارد. می‌گفتیم اقتصاد به ترکستان می‌رود می گفتند مسکن مهر داریم. می‌گفتیم سلامت مردم در خطر است می‌گفتند در تولید بنزین خودکفاییم. می‌گفتیم نظارتی بر بازار نیست می‌گفتند آمارها درخشان است؛ می‌گفتیم و می‌گفتند و می‌گفتند و می‌گفتند...
اما دنیا، دنیای عجیبی‌ست. کمی بیش از یکسال از عمر دولت یازدهم سپری شده. نگاهی به سایت‌ها و مواضع سفیدنمایان اسبق بیندازید: همه چیز سیاه است!! اگر دولت قبل، سیاه و سفید داشت مکلف به بیان سفیدی‌ها بودند ولی دولت فعلی هم که سیاه و سفید دارد مکلف به بیان سیاهی‌ها! یعنی تکلیف به بیان سفیدی‌ها برای همه یکسان نیست. اصلا دولت قبل سیاه‌هایش هم سفید بود و دولت یازدهم سفید‌هایش هم سیاه است چرا که سیاه و سفید هم نسبی‌ست.
دولت گذشته لایق حمایت بود و دولت فعلی مستحق سرزنش. آن موقع ما نباید سیاه نمایی می‌کردیم و الآن آن‌ها باید سیاه‌نمایی کنند. همه این‌ها شاید به خاطر یک چیز است:
«ما سیاه هستیم و آن‌ها سفید؛ ما مغضوب الهی و آن‌ها قوم برگزیده خداوند!»
