ساختمان 4 طبقه اصلاحات

اصلاح‌طلبان هم همانند سایر جناح‌های سیاسی در جهان دارای طبقه‌بندی هستند یعنی طبقه نخست شامل بزرگانی مانند خاتمی می‌شود که نقش راهبری را دارند. طبقه بعد برای افراد دارای فکر و قدرت تاثیرگذاری است که در این مرحله افرادی مانند موسوی خوئینی‌ها، محتشمی‌پور، حجاریان و... حضور دارند. در طبقه سوم هم اعضای میانی قرار می‌گیرند که از قدرت تاثیرگذاری کمتری برخوردار هستند که در این طبقه، اعضای معمولی اردوگاه جای می‌گیرند و در نهایت طبقه چهارم که جوانان و اعضای جدید اردوگاه ساکن آن هستند.

 در هر طبقه چه می‌گذرد؟

این روزها شاید چراغی که بر بالای درب ساختمان 4 طبقه اصلاحات نصب شده است، پرفروغ‌تر از 8سال دولت قبل محوطه اطراف را روشن می‌کند اما آیا یک چراغ نشان از در جریان بودن فعالیت‌های بیشتر و به دنبال آن تاثیرگذاری است؟ به طور قطع پاسخ منفی است و باید اجازه ورود به داخل ساختمان را یافت تا ارزیابی شود در هر طبقه چه می‌گذرد. برای یافتن پاسخ البته باید از طبقه چهارم به سمت پایین آمد.

طبقه چهارم: در این طبقه که بزرگان اردوگاه ساکن آن هستند تصمیمات نهایی اتخاذ می‌شود که اکنون تصورمی‌شود تنها ساکن این طبقه سیدمحمد خاتمی است. او چندی پیش اعلام کرد قصد بازگشت به قدرت را ندارد و همین جمله چنان خشم تندروها را برانگیخت که خواستار ممنوع‌التصویری او شدند! باید دانست اگر تصمیمات نهایی در طبقه چهارم به امضا می‌رسد اما ساکن یا ساکنان این طبقه به تنهایی تصمیم نمی‌گیرند بلکه از طبقه سوم هم در اتخاذ تصمیم کمک می‌گیرند و مهم‌تر از آن، با ساکنان طبقات بالای ساختمان‌های اعتدال که آیت‌ا... هاشمی‌رفسنجانی و ناطق نوری در آن ساکن هستند، مشورت صورت می‌گیرد.

طبقه سوم: این طبقه نقش مهمی در تصمیمات دارد و تقریبا بار اصلی تصمیم‌گیری‌ها بر دوش ساکنان این طبقه است. آنها بیش از طبقه چهارم با افکار عمومی در ارتباط هستند. البته ساکنان این طبقه بیشتر اطلاعاتشان را نه به طور مستقیم از مردم  بلکه اغلب از ساکنان طبقه پایین‌تر می‌گیرند. طبقه سوم ساختمان اصلاحات اگر چه نقش پررنگی در تصمیمات دارد اما از سویی برخی معتقدند رفتارها و واکنش‌های برخی ساکنان این طبقه موجب گلایه‌هایی است؛ از جمله این رفتارها می‌توان به نگاه از بالا، اتخاذ تصمیمات یک‌باره بدون اطلاع طبقات پایین‌تر و... اشاره کرد.

طبقه دوم: در این طبقه شاید اوضاع بهتر باشد چون ساکنان این طبقه بسیار زیادند و برای خود حق دخالت زیادی در تصمیم‌گیری‌های نهایی قائل نیستند یعنی وظیفه‌ای که این طبقه برای خود تعریف کرده است، یاری رساندن به طبقات سوم و چهارم است و تلاش برای ارتقا برای سکونت در طبقه بالاتر. اعضای این طبقه برخلاف طبقه بالاتر ارتباط خوبی با اقشارمختلف برقرار می‌کنند. 

طبقه اول: شاید نقطه آسیب ساختمان اصلاحات بیشتر از این طبقه باشد؛ طبقه‌ای که ساکنان آن را اعضای جوانتر و تازه‌واردها تشکیل می‌دهند. اگر چه در خیرخواهی ساکنان طبقه اول نمی‌توان هیچ شکی داشت اما برخی رفتارهای آنها سبب درگیر شدن ساکنان طبقات بالاتر با این مشکل‌‌ها می‌شود. شاید نتوان چندان خرده‌ای به رفتارهای هیجانی و به دور از فرهنگ کار حزبی و دسته‌جمعی اعضای این طبقه گرفت چون آنها هنوز فرهنگ تحزب را در عمل به‌کارنگرفته‌اند و چند برگه تعریف تحزب که منبع خارجی دارد نتوانسته آنها را به آن درجه از بلوغ سیاسی برساند که بدانند در هر برهه‌‌ای باید چه واکنشی نشان دهند. به نظر می‌رسد به جای اینکه هرازگاهی به ساکنان این طبقه ایراد وارد و مدام آنها را متوجه اشتباهاتشان کرد باید ساکنان طبقات بالاتر کمی به پایین بیایند و برای این گروه آنچه باید و نباید را تشریح کنند البته اگر خودشان در طبقه بالا دچار اختلاف با همسایگان نباشند!

 زیرزمین!

در این مکان که نور کافی وجود ندارد هم برخی ساکن هستند که طبقات بالا تنها به رسم حضور در یک ساختمان، سلامی خشک و خالی به آنها می‌دهند. این گروه دارای مجوز سکونت در اردوگاه اصلاح‌طلبی نیستند و به قول معروف ویزای کوتاه‌مدت دارند که در این مدت اگر بتوانند خود را با اصول ساختمان هماهنگ کنند، اجازه پیدا می‌کنند به طبقه اول بروند واگر اینچنین نشد باید فورا اسباب خود را بار وانت کرده و به ساختمانی دیگر نقل مکان کنند.

 هماهنگی با همسایه

بعد از تعریف طبقات ساختمان باید به مقایسه هماهنگی این ساختمان با ساختمان اعتدال که در کنار آن قرار دارد، پرداخت. شکی نیست که دست یاری دادن ساکنان دو ساختمان در خرداد 92 حماسه‌ای پدید آورد که ساختمان تندروها را خاکستری کرد. در همان خرداد 92 ساختمان تندروها پررفت و آمدترین ساختمان بود یعنی هنوز گروهی بیرون نیامده، گروهی دیگر وارد می‌شدند و دوربین‌های این ساختمان روی ساختمان‌های اصلاحات و اعتدال زوم شده بود. می‌دیدند بزرگانی وارد این ساختمان‌ها می‌شوند که آنها 8 سال در هجوشان کوشیده بودند و سکوت مقطعی آنها را پیروزی خود قلمداد می‌کردند پس با اعتماد به نفس به این رفت و آمدها نگاه می‌کردند. اما زمانی که اعلام شد در مرحله نخست انتخابات مردی از همان ساختمان پیروز شده است، نیمی از ساختمان خود که بر اثر رفت و آمدهای زیاد تخریب شده بود را تبدیل به سازمان تخریب دو ساختمان دیگر کردند که یکی از تصمیمات اختلاف‌افکنی میان اعضای دو ساختمان اعتدال و اصلاحات بود. بحث سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از دولت و حضور اعضای مشکل‌دار -البته به زعم آنها- در پاستور را مطرح کردند که به نتیجه نرسیدند، پس در مرحله بعد از ساکنانی که در مجلس بودند خواستند با احضار مکرر وزرا کام ساکنان دو ساختمان را تلخ کنند. از این روست که حجاریان آنچه در ابتدای گزارش به آن اشاره شد را بر زبان می‌آورد. حالا اخم و هجمه یک ساختمان کهنه و قدیمی که هر لحظه انشعاق آنها وجود دارد به ساختمان جدید اعتدال و ساختمان با ریشه اصلاحات ادامه دارد که پیش‌بینی می‌شود با شکست این هجمه‌ها، موتور هجمه ساختمان فرسوده تندروها به سمت همسایه کناری یعنی اصولگرایان بچرخد که پیش‌بینی نتیجه آن در این مقطع سخت است و باید منتتظر نتیجه آن بود.

منبع: آرمان