آقای کامرون در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی و مطالبی علیه ایران عرض کرد. از جانب برخی دوستان گلایه‌هایی مطرح شد که چرا آقای روحانی در سخنرانی خود جواب ایشان را نداد. همینطور  گفتند که کامرون به ما توهین کرد. این‌که آقای روحانی یا هر مسئول دیگری چرا برخی کارها را انجام می‌دهند یا برخی را انجام نمی‌دهند به خودشان مربوط است ولی خارج از گود و با داشتن برخی اطلاعات عمومی که همه شما دارید مطالبی عرض می‌کنم:

1ـ اینکه کامرون به ایران اتهام حمایت از تروریست بزند را حمل بر توهین نمی‌کنم چرا که این حرف‌ها دوطرفه است. اگر بگویم حرف‌های ایشان توهین بوده پس تمام مطالبی که ما در مورد انگلیس می‌گوییم که روباه مکار است و در تمام خراب‌کاری‌های دنیا نقش دارد هم توهین است. ما به صورت عادی پرچم انگلیس را لگدمال می‌کنیم و اعتقاد داریم در صدد استثمار تمامی ملت‌های دنیاست. ولی اینکه آیا انگلیسی‌ها خودشان را متجاوز و چپاول‌گر می‌دانند یا حرف‌های ما را حمل بر توهین می‌کنند جای سؤال دارد! جالب است با  این اوصاف برخی افراد در داخل ایران انتظار داشته باشند کامرون در سخنرانی خود از ایران قدردانی کند که ایران از حزب الله حمایت می‌کند و در صدد است پدر اسرائیل  را درآورد! (لعنت خدا بر اسرائیل و حامیانش)

2ـ تا به‌حال اسم امپریالیسم خبری را شنیده‌اید؟ چیز بدیست! فرض کنید تمام غول‌های رسانه‌ای دنیا در اختیار غرب باشند و اراده کرده باشند ایران را قومی بدوی و غیر قابل مذاکره و خشن (نمی‌گویم وحشی ولی آنها می‌گویند... خودشون وحشین) جلوه دهند و ایران هم در این میان تنها باشد یعنی نتواند صدایش را به مردم دنیا برساند. در این حالت چگونه عمل می‌کنید؟ متأسفانه دولت قبل [ان‌شاءالله ندانسته] در زمین آن‌ها بازی می‌کرد یعنی خوراک رسانه‌ای را فراهم می‌کرد تا پروژه ایران هراسی تکمیل شود. می‌دانید اگر رسانه‌های غربی بتوانند در این امور موفق شوند چه اتفاقی می‌افتد؟ مثلا آمریکا به عنوان منجی به افغانستان و عراق حمله می‌کند چون افکار عمومی با اوست؛ آب از آب هم تکان نمی‌خورد!

اگر یادتان باشد سال گذشته بعد از سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های مسئولین ایران، اوباما و مسئولین آمریکایی چندین بار اعلام کردند که حرف کافی نیست و ایران باید در عمل ثابت کند. این حرف یعنی چه؟ برداشت من این بود که رسانه‌های غربی از کلمات آقای روحانی و ظریف نتوانسته بودند خوراک تبلیغاتی علیه ایران فراهم کنند. یعنی کار دقیق انجام شده بود.

3ـ سخنگوی وزارت امور خارجه جواب ایشان را داد، همین! اینقدر توضیح نمی‌خواست!

پس جواب گرفت و جای گله نداشت. این‌که تعیین تکلیف کنند که باید شخص آقای روحانی در فلان مکان و فلان زمان جواب بدهد دیگر سلیقه دوستان است و در چند سال گذشته تجربه شده بود.